Uzak bir hayale eş gençliğimi
Yamalı bir bohçayla dürer
Kamburlaşmış sırtıma vururum
Yola koyulurum
Yola serilirim
Yola yolcu olurum
Sorgusuz
Sualsiz
Kadersiz
Bu şehri terk ederim
Sahipsiz ölürcesine
Toprağa düşercesine

Küçücük, ürkek hayallerim
Ceplerimden taşarken
Umudu ekmeğime katık yaparım,
Hasretini sırtıma kamçı.
Gökkuşağı sürerim yanaklarıma
Dilimde kör olası bir sevda türküsü
Ben yaralı
Ben biçare
Ben âşık
Ben sensiz
Ben yarım
Ben diri
Ben ölü...

Kader diye bir şey varsa eğer
Bu hayatta yazgı
Yazılmışsa bizden önce
Soluklarımda hissetmiyorsan
Yitirme korkusunu
Yârim değilsen yüreğimde yaşayan
Bana cimri
Ellere cömertsen
Bana yatıp,
Yabanlarda uyanıyorsan

Yamalı hayallerle dürdüğüm bohçamı
Yarlardan boşluğa salarım
Yolun bu dönemecinde biliyorum ki
Yaşlılık ölümle kardeş,
Gençlik zaten
Uzak bir hayale eş...

28.07.2008/Moskova