Aklımdan çıktığın bir an yok gibi.
Ben beni koyduğun güne yanarım.
Bugün ve yarını zay’ettik amma,
Vaktimi çaldığın düne yanarım.

Şeytanken büründün kemiğe, ete.
Eş tuttun varlığım başıboş ite.
Sayemde parladın yıldızdan öte.
Havadan konduğun üne yanarım.

İnsafta tartıldın oynamaz dara.
Ruhun bataklıkta, gönlün fukara.
Gel dedin yürüdüm hep peşin sıra,
Yürüyüp gittiğin yöne yanarım.

Tek bûse başımı koydu ne işe.
Kahrı yük eyledi taş oldu döşe.
Dokunup bir defa koydun ateşe,
Yıllardır yaktığın tene yanarım.

Sel oldu gözümde hasretin seli.
Neleri söylerdi olsaydı dili.
Başıma sen derdi geldi geleli,
Bağrımda bin sîne sîne yanarım.

Mesut’um gideyim kal sağlıcakla.
Ben serzeneyim sen kalbinde akla.
Artık sözlerini kendine sakla.
Başımı eğdiğin öne yanarım.

Mesut ALTUNKAYNAK