Bir gurbetmiydi yitirdiğimde gözlerini
Yağmurlu bir akşamda gitmiştin habersizce.
Güneş ısıtmaz oldu, doğmadı penceremde
Yitirdi gökyüzü maviliğini
Simsiyahtı bulutlar, üzerimden gitmedi.

Özlemler büyüttüm yürek tarlalarımda
Bazen kızıl gelincikler gibi yandım
Bazen papatya fallarında umut aradım
Ve kaç mevsim geçti gözlerimin yağmurlarında
Mevsimlerce çaresiz kaldım...
Bir gurbet şarkısı oldu dudaklarımda ismin
Sensiz akşamlar düşünülmez
Sensiz sabahlar kar ve dolu pencerelerde.

Bulutlar tutuklamış Güneş’i
Karanlıklar sarmış ayrılıkları
Ne hayaller yıkıldı kaldı taş duvarlar ötesi.
... Ve işte
Eylül yağmurları tüner gözlerimde
Dağılırım bir Temmuz gecesi yalnızlıklara
Meğer ben mutsuzluklara
Tutukluymuşum.

Şimdi
Kalbimde derin bir acı
Artık unut diyor kalbim
Mümkün mü unutmak seni
Ben seni okyanuslarca sevmişim
Bir yağmur damlası kadar bile...
Unutamıyorum.


Günay Koçak 24.07.2022