Ah benim deli hallerim
uçarı hayallerim
açtıkça evrenin camını
Ufuklar ötesi mavi
hayaller ötesi yeşil
hoş geldin
güneşle doğan karanfil..


Baharda donan dallar
çiçek açan gecelerim
visal sağanaklarına
cemre düşüren yüreğim
mavi derinlikler içinde
beyaz inci dualarla yüklü ellerim
sefalar getirdin
karanlıkları aydınlatan düşlerim..

Seviler büyüttüğüm
hummalı özleyişlerim
toz duman gel-gitlerim
bin ölüp bir dirilişim
sevmekten hüküm giyişim
hadi ne duruyorsunuz asın beni.,

Sevgisizler
apansız vuracak sizi yad’larım..’


İz düşümlü yalnızlıklarımda
boranlara karışıp
yeri döşek
göğü yorgan yaparak
bütünleştikçe dolunayda
bitimsiz noktalandım
el salladıkça kaçkın uykularda
ç’ağladı akışlarım Bengisu’da.


Sonsuzluk çizgisinde
yaz yanığı gönlümün kıblesinden
hicrete yaslanıp
sarmaladım ak kağıda
nakış nakış
ilhamımı diriltip
nabzımı durduranı
hasrete prangalıyken
masmavi düşlerde
kiracı değilim artık
şiirlere sığdıramadığım
aç kollarını geliyorum..!



Ferdaca