Bu vatanın ekmeğini yeyip de
Bağrına hançeri sokanı gördüm
Konuşurken birde havadan uçup
Yalan yanlış öyle sıkanı gördüm

İnsanları parça parça ayırıp
Kimisini itip, ya da kayırıp
Kapısında köpekleri doyurup
Halka böcek gibi bakanı gördüm

Leb de, leblebiyi, anlar veliye
Öğüt versen neye yarar deliye
Vurgun talan belli olmasın diye
Ateşe benzini dökeni gördüm

Birileri diyor bu yolu seçin
Ben de diyorum ki bunları geçin
Kendi servetini korumak için
Pek çok ocakları yıkanı gördüm

Kimisi bulamaz iken keliği
Sırma saç yaptılar bakın yoluğu
Su bulatıp tutmak için balığı
Nefret tohumları ekeni gördüm

Tabi ki milletin gider ağrına
Mecbur bırakırsan kendi doğruna
Ya ihanet yada çıkar uğruna
Güzel ormanları yakanı gördüm

Ulu sözü dinlemeyen hep ulur
Nerde dert var ise onları bulur
Müslüman’ın dili yumuşak olur
Allah diyen dilde dikeni gördüm

Akıntıya karşı çekince kürek
Yoruldum yorgunum varmıydı gerek
Haklı davasın da, güçsüz düşerek
Ben kendi canından bıkanı gördüm

Gitmeliyiz Atatürk’ün izinden
İbret almalıyız her bir sözünden
Bir kaç tane münafığın yüzünden
Kendi kutsalından çıkanı gördüm

Kul Hızır’ım çöktüm ben böyle böyle
Yalan mıyım gardaş de hadi söyle
Anamdan Babandan duymuştum öyle
Tuz kokmaz derlerdi kokanı gördüm
Tuz kokmaz derlerdi kokanı gördüm

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)