6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2417
Okunma
’’Tepede her gün farklı bir şekle, her gün farklı bir renge bürünen bir gökyüzü var.
Aşağıdaysa hiç değişmemekle övünen insanlar...’’
Tanrı’nın doğumgünü - Burak Özdemir
adına türküler yazılmış bu şehrin arka sokaklarında,
çatlak duvarlar ardından,
bir çocuk haykırıyor...
susuyoruz!...
adına türküler yakılmış bu şehrin böğründen
gürül gürül bir deniz akıyor,
ezanlar kaplıyor yeri göğü; mavi mi, mavi...
görmüyoruz!...
köpükler vuruyor ruhu hapsetmiş yüzleri,
bir köpek bekliyor kırmızı erik altında başını okşayacak elleri; terli,
bir gecelik, yorgun duygular sarkıyor çöp bidonlarından,
bir kırlangıç süzülüyor minare tepesinden gözleri çapaklı
ve
eteği uçuşan bir kadın simit atıyor tok martılara...
duymuyoruz!...
...
günahkar kelime şatolarıyla kurduğumuz bu yabancı kaldırımlarda söylenen,
kayıp şehrin hikayesidir bu.
durmaksızın zar atıyoruz;
bir gün doğuracağız elbet!
Cevap Yaz