2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
943
Okunma
Sevginle kuşanırken benliğim,
Şafakla başlayan umut halkalarını
Gözlerinin rengine boyayıp
Tek tek nakışla bezerken,
Evrenimin dizgisi,
Filizkıranla gelen yağmurla buldu kendini.
Gözelerimin aşısıydı hissettiğim,
İçsel gezgincim vurunca kapımı
Perdeleri araladı bilincim..
Şafaktan ufka ,an be an
Sevginle, aydınlandı hücrelerim.
Umuda düşmezken,sevginin bağıyla
Derlediğim halkalarımın olgusu oldun.
Sevginle kuşandığım dizginin
Sonsuzluğunda ,
Varsa, son satırında
Son sözüm olacaksın
Sevgilim.
Cevap Yaz