1
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
391
Okunma
bahçeyi getirdim buraya
önümüzde ağaçlar
kim dikti diye sorma bilmiyorum
elini yapraklara uzatınca
sevincini duyacaksın eski rüzgarların
bacayı dön
çitleri okşa
çimenlere dokun sırt üstü
yuvasına dönen karıncalarla şakalaş
ve çağlayan nehirlerin sesini dinle
beni her gece uykumdan uyandıran ay
sabahın ilk rengini fısıldadığında
tekrar rüyasına dönen bir ölü gibi
yaşamaya devam edeceğim dudaklarında
kırık bulutları
zamanın koşulsuz hatırasına bırak
hatırlama istersen göğü seyretmeyi
şımarık yıldızları hatırlama
bu kayıp sevgi üçgeninde
iki aşk figürü özlemlerimiz
varsın sabahları günlere eklesin
ağlasak da üzülsek de
kanatlarımız da akşamların tadı
karanlığın içinde dönmeye devam edeceğiz.
Cevap Yaz