mısırların mısralarını okuyup harflerini sayarken
-ömrümü harcadım yolunda bilirsin-
bir kere daha anlaşılıyor ki
teker teker gelmez acılar
ne tabanına acıyan olur ne tavanına
duvarların silme ağıt





-I-

Paylaş
yaralarını sar
gül diyorsun ya
olmuyor

O’nun “mesela yâni”leri
beni öldürüyor mesela
“yaşa ki göresin”leri gördükçe
ölesim geliyor bi kere daha
ceset kitap
ölü baskı
korsan yayın filan geldikçe arkasından
başım dönüyor..

Başım bunaltının
bulantının sıcağından..
sıcağını herkes bilir de
ırgatlığın ne olduğunu ancak yaşayan..
köygöçürenli
demirdikenli
geliçli bu topraklar
her zaman su istemez
çokluk kan verir kan alır

Keneleri gördükçe bastığım toprakta
emildikçe ruhumun kanı
midemi sorma
para kusmaya uğraşıyorum
olmuyor

-suya denk tutmuşum ya canımı-
su olmayınca
can da olmuyor




-II-

kokusu ulaşmadı ki yerine
bir ömür büyüttüğüm çiçeğin
artık gülistandan alacağım tat
hafif meşrep dostluk gösterilerinin
güvercin taklası bile olamaz..






Ey itibarım
bir de kendi masalının kahramanları var
dünyayı güya omzunda taşıyanlar
bağışla..şimdi duyularım yitik
göremem
duyamam onları
ayıp değil ya
sevemem evinsizleri


Ey kehribarım
en çok senin çiçek tozlarını yuttum
ne anam-babam
ne arkadaşım
ne yârim
en çok seninle seviştim
sessizce seninle söyleştim


En çok senin yaprakların yırttı tenimi
ne ihanetini gördüm ne yalanını
doldur şimdi sıralarını
danelerini şişir yakalanmadan Çukurova poyrazına
evinlen
yaklaşıyor hasat zamanı


İllâ püskülünü sevdiğim
bilirim
sen adamı hiç mahcup etmezsin..


MGA