Kalbimdeki yara kanar durmaz.
Kanayan yaramı kimse sarmaz.
Söylemekten hicab ederim dilim varmaz
Dertlerimi kağıda döker ağlarım....


Dostlara gelmiyor içimden bir kelâm.
Dağa, taşa, denize söylerim selâm.
Kalsın mahşere bu sana vedam.
Gezer dolanır,haber yollar ağlarım...


Geceler uykusuz, şafaklar söker.
İçimdeki özlem boynumu büker.
Bakmasın bana senden başka gözler.
Şiirler yazar hasretle sana ağlarım ...


Sırrına erince gönlünde miadım doldu.
Ay ve yıldız ışığıyla bir anda kayboldu.
Yağmur ve fırtına nasıl da dost oldu.
Gözlerim dolar yağmur gibi ben de ağlarım...


İçim garip oldu gönlüm darda.
Gözlerim öte aleme bakar bir de camda .
Ben her akşam yansıyan aynalarda .
Yüzünü gördüm her gece ağladım ...


Ateşte demlenen çaydın bardağımda..
Yaktın sol yanımı bıraktın ıssız sokağımda.
Ben senle ahitleştim ahde vefayla .
Kalbimi kırdın vefasız ben hep ağladım...

Meryem Karapınar

(Can dostum olan Ayşe’nin hayatından bir kesit.
Sen hiç ağlama hep gül güzel insan)
Kıymetli arkadaşım’ a ithaf edilir...