Gelmiyorsun

Gel diyorum, gelmiyorsun
Sana gelmek yakışır, bunu biliyorum
Ne kadar benziyorsun sabahlara
Taze bahar kokusuyla …
Gecenin çiyi düşmüş alnına
Gelmiyorsun; bekliyorum seni burada
Çocuksu ve naif duygularla
Öfkesi vuruyor zamanın duvarlara
Anıları hatırlandıkça
Aynı harfler yazmıyor mu
Değişik sözcükleri senin adına
Gel diyorum, gelmiyorsun
Kendimi içli bir şaire benzetiyorum
Bunu sende biliyorsun
Elim kolum bağlı, oturmuşum
Seyrediyorum kendimi uzay boşluğunda
Hiddetim vuruyor beni kendi kıyılarım da
Bir insan sevdasıyla …
Yeniliyorum sana yazdığım ağıtlarımda
Kendimi toparlamaya çalışıyorum
Ekinden kalan tınazlar arasında
Varım diyorsun; yazılan her satırda
Selam söylüyorum özümden sana
Yanmış, yıkılmış duygularımla
Tutsağım ayağıma vurulan prangalar arasında
Boynu bükük bir toplum arasında
Her şeye geç kaldığımız okunuyor gözlerimizden
Gel diyorum sana, gelmiyorsun
Bir kıpırtı değil bu, gümbürtüler kopuyor sol tarafım da
Kulak ver de gel, haykırışlarıma …
Seni dinlerim, sana yazdığım ağıtlarım da
Ağıtlarımın toprağında,
Uzanda dokun akan suyuna
Yıkasın o nurlu bedenini bir kez daha
Dağların, tepelerin, uçurumların arasında
Otur ve bekle beni, seyret gelişimi
Aheste aheste gelişimi sana
Afili duygularımla!

Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - 01.06.2022