İşine gelmeyene kulak tıkayanların,
Kalpleri zaman sonra taşa döner efendi.
Hâl hatır bilmezlerin hatrını sayanların,
Yazı hatır bitince kışa döner efendi.

Elinde olanlanlarla yetinmeyi bilmezsen,
Ağlayanla ağlayıp gülen ile gülmezsen,
Düzlükte şükre varıp kadir kıymet bilmezsen,
Yokuşlarda tekerin boşa döner efendi.

Emeğine acımaz harcar isen bir anda.
Bir yanda geçmiş kalır, yarın gider bir yanda.
Ne yaptım diye dönüp işte baktığın anda,
Herşey bir bir sıfırdan başa döner efendi.

Hassas tart terazinle sakın hata olmasın.
Bir gram hak geçmesin, gram fazla kalmasın.
Sana açılan güller sula her gün solmasın.
Bakışlar göz üstünde kaşa döner efendi.

Amacı olmayanla yürünen yol son olur.
Her köşenin başında türlü hüsn-ü zan olur.
Açtığın her bir kapı sanma içi han olur.
İçinde kaynamayan aşa döner efendi.

Mesut’um ömür denen şu sermaye bitecek.
Sanma insan kendine yetişecek, yetecek.
Bugün ektiğin tohum işte o gün bitecek.
Rast gidiyor denen iş yaşa döner efendi.

Mesut ALTUNKAYNAK