Ne çok isterdim,
Bir ağacın dizinin dinine oturup
Çayımı yudumlaya yudumlaya
Sessizlik dünyasının
İçinde kaybolmayı…..
Etrafımda olan bitenleri
Durgun ve sessiz dünyayı
Gözlemlemeyi…
Ne çok isterdim,
Kendimi dinlemeyi
Ne çok ihtiyacım varmış,
Kendimi dinlemeye
Çok haksızlık yapmışım,
Meğer, kendime.
Çevremdekilerden,
Fırsat bulup ta,
Hiç dönüp bakmamışım ona…
Kuşları dinlemişim,
En güzel ezgileri dinlemişim,
Annemi, kardeşlerimi,
Eşimi, dostumu dinlemişim
Öğrencilerimi, çoluğumu, çocuğumu
Dinlemişim usanmadan bıkmadan
Ama,
Hep unutmuşum
Arka sıralarda kendimi
Hiç söz hakkı vermemişim
Sustukça susmuş
İçim dışım
Anlatamamışım,
Anlamamışım kendimi
Ve atmışım kendimi
Yalnızlık denilen
Çok sesli orataryonun içine
Dönüp dolaşıp söylüyorum
O bildik türküleri
Söylüyorum!!!!
Hala dinlemiyorum kendimi
Bir sus!!!!
İki dinle!!!!



25.03.2022
Nasıf Acar
DENİZLİ/Bekilli