Uğruna lâl eyledim Mecnun’un sevdasını.
Bir ömür çölden çöle gezsem bile gam değil.
Unutturdum herkese o meşhur Leyla’sını.
Beyhude methiyeler dizsem bile gam değil.

Bir hayalin uğruna göğüslesem de narı.
Hesap etmem sen derken işte kârı, zararı.
Hayat boyu sendeki aşk denen büyük sırrı,
İlmek ilmek dokuyup, çözsem bile gam değil.

Tarafından ruhuma üflense her bir cefa.
Hatta umursamadan dinlesen çoğu defa.
İstemem sensizliğe senden en küçük şifa.
Varlığımda yokluğum sezsem bile gam değil.

Kendime haksızlığım aşsa da yüzü, bini.
Açarım sayfaları kapatıp tekrar yeni.
Bazen kendime gelip sorgulasam da beni.
Azarlayıp kendimi, kızsam bile gam değil.

Beklentim yok hayattan serhoşum aşk elinden.
Vatanım sen, yurdum sen kovma sakın élinden.
Sana koca bir ömür al kullan helâlinden,
Sen kokan bir köşede sızsam bile gam değil.

Mesut’um sana mahtum şair benim şiir sen.
Aşkın susuz çölünde toprak benim nehir sen.
Şu naçar yüreğimde evvel sensin, ahir sen.
Son âna kadar seni yazsam bile gam değil.

Mesut ALTUNKAYNAK