1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
631
Okunma
DAĞ /TAŞ VE İNSAN
Dağa taşa söylesem
Aldırmadan edemez.
Dile gelir sessizce;
Titrer ağırlığından…
Suskunluğu bundandır
Korkar dağ, aldırışından.
Yer gök inler ise korkuları uyanır
Dağ taş kükrer derinliğince.
İnce ince bir düşünce alır,
Mistik bir hülyaya dalar gönlünce
Sırrını ve sıkıntını dağa taşa söylesen
Çatlar da kederinden
Bir insan bütün ömrünü
Kaldıramaz yerinden.
Kendine gücü yetmez,
Dağa taşa geçmez hükmü.
Oynatır parmağında
Dünyayı sorumsuzca;
Oynatamaz yerinden
Kaderini sonsuzca…
Aklına, fikrine
Güvenip kafa tutar;
Ama gün gelir, devran döner
Elbet bir gün hapı yutar.
O tutmasa da,
Dağ taş onu tutar…
17.01.2008
5.0
100% (3)
Cevap Yaz