YUNUS EMRE BİZİMDİR
BİZDEDİR YUNUS EMRE

Yesevi kaynağından, gönlüme düştü cemre,
Yunus Emre bizimdir, bizdedir Yunus Emre.

Sevgiyi göstermeğe, yalan söz olmaz şahit.
“Yunus nerde” diyene, bir cevap vermez lahit.

Onu nerde ararsın, o gönülde saklıdır.
“O bizimdir” diyenler, mutlaka hep haklıdır.

Yurdumun her köşesi, der ki “Yunus bendedir.”
Bir kez gönül kırmamış, o güzelim tendedir.

Her gün yeni makamlar, bulunur Yunus diye,
Yüz yıllar ötesinden, günümüze hediye

Tapduk’dan ayrılınca, aşkından döndü çöpe;
Dergâhın eşiğinde, umdu ayağın öpe.

Sabah namazı vakti, ayağına tünedi.
Tapduk sevmişti onu, “bizim Yunus mu”, dedi.

Ol Yunus ki nefsini aldı da çaldı yere
Benlik iddiamızla; biz nere, Yunus nere?

Onu yerde arama, ol makamın bulmuştur.
Nefsini yok edenler, fenafillâh olmuştur.

Yunus’u sevenlerin, kalbi Yunus’ça atar.
Yarın ruz ı mahşerde, Livâülhamd’de yatar.

Bunca yıl geçse bile, sevgisi azalmıyor,
Onu doğru anlayan, asla yolda kalmıyor.

Severiz Yunus’u biz, sığarsa bütün ömre.
Yunus Emre bizimdir, bizdedir Yunus Emre!

15 Mart 2007