Evimizin üsdünde ki asdara,
Alma armıt asa asa böyüdüm.
Ahıra girmeye gelince sıra,
Mal bohuna basa basa böyüdüm.

Tarlalarda heç gormedim gıtlığı,
Gış gelmeden hazırlardım otluğu,
Çoh severdim yemliğinen çıtlığı,
Gangal, tiken kese kese böyüdüm.

Hemi arpa hemi darı belliydi,
Hemi tembel hemi carı* belliydi,
Böyüğün guccüğün yeri belliydi,
Cömaatde hüse hüse böyüdüm.

Gucüme getmezdi çekdiğim çile
Duşmanım da olsa yapmadım hile
Irahmatlıh anam bağırsa bile,
Ben sesimi gısa gısa böyüdüm.

Davarınan gumeliye varınca,
Çeviremem ekinnere girince,
Üç depede canavarı gorünce,
Gurnalara pısa pısa böyüdüm.

Ervani özledim doğduğum koyü,
Sayamam ki velhasılı her şeyi,
Yımırtası neden guccücük deyi,
Tavıhlara kuse kuse böyüdüm.

Ben genede paşa paşa böyüdüm.

İhsan ŞOLA(Ervani)

Asdar: evin tavanı
Otluk: kış hayvanlara hazırlanan ot yığını
Carı: çalışkan