Bağlanmış olsam da bin bir yerimden;
Çözersem de yine, ben çözerim yâr.
Cevrin gitmedi ki bir gün serimden
Üzersem de yine, ben üzerim yâr.

Aşkın tandırında yandık kavrulduk;
Esti acı rüzgar, tümden savrulduk;
Vuslat baharında kışa çevrildik,
Sezersem de yine ben sezerim yâr.

Kalbimde yer etmiş çınarımsın sen;
Kaynağı tertemiz pınarımsın sen;
İnci, mercan, cevher damarımsın sen;
Dizersem de yine ben dizerim yâr.

Ey sevdiğim beni nadan görsen de,
Başka bahçelerden güller dersen de,
Vuslat deryasında hüküm sürsen de,
Yüzersem de yine ben yüzerim yâr.

Sanma ki alemler senden sorulur,
Kaynayan volkanlar söner, durulur.
Taşlaşmış yüreğin bir gün yorulur,
Bezersem de yine ben bezerim yâr.

Gel bir tanem salma beni bu derde
Gönlünün gözünden açılsın perde
Saçını okşayıp, öptüğüm yerde
Gezersem de yine ben gezerim yâr.

Osman Bölükbaşı Dara