Madem ki sultanlık geride kaldı,
İnsan, yönetimin özü olmalı...
Madem ki yetkiyi yurttaşlar aldı,
Vicdan, denetimin gözü olmalı...
.
Uygarlık çok sesli, çağdaş bir beste,
Rengarenk görüşler çıkar her seste...
Yurttaşlık şuuru olan herkeste,
Çalacak bir gönül sazı olmalı...
.
Değişik perdeden inleyen sazlar,
Özünde ortak bir ezgiyi gizler...
Nota nota gezip, can bulan hazlar,
Farklı yüreklerin közü olmalı...
.
Madem ki doğası, dünyası ayrı...
Hicranı, hüsranı, hülyası ayrı...
Arzusu, umudu, rüyası ayrı,
Herkesin diyecek sözü olmalı...
.
Madem ki idraki, algısı ayrı...
Bilgisi, bulgusu, salgısı ayrı...
Adeti, hobisi, ilgisi ayrı,
Herkesin vatanda izi olmalı...
.
Olur ise her fert biri birine denk
Hiç düşünce çiçek açar mı renk renk...
El ele olmalı çoklukla ahenk,
Her şeyin ölçüsü, dozu olmalı...
.
Olsa da bireysel çıkarı, kârı,
Neşesi, sevinci, derdi, efkârı...
Ülkenin bekası, namusu, ârı,
Ortak tasa, keder, sızı olmalı...
.
Düşündükçe beyin, dedikçe ağız,
İnsanlık yolunda canlıyız, sağız...
Tek tek küçük bir taş, birlikte dağız,
Her bir benin bir de, bizi olmalı...
.
Kâr eylemez öğüt, nasihat keme,
Düşmanı olmuşsa hep muhakeme...
Varınca adalet adlı hakeme,
Kanunlar yurttaşın kozu olmalı...
.
Aydınlık vurdukça cehalet söner,
Bilgiyle memleket cennete döner...
Mutluluk döktükçe liyakat, hüner,
Herkesin gülen bir yüzü olmalı...
.
Veli BOSTANCI