Bugün kendimden kaçtım ben,
Atladım arabaya yakıt bitene kadar,
"Kafa nereye, ben oraya"
İlk durağı bir sahil kasabası,
Daha tam aydınlanmamış gün ışıkları,
Boş mideye acı kahve çayı,
Şekersiz sek içtim anlayın içimdeki feryadı...

Neyseki gün ışıdı,
Açıldı sahildeki kahvaltıcı,
Bir bazlama tost birde bergamot çayı,
Yunuslarda ihmal etmedi selamlamayı,
Mutluluk kısa sürdü,
Sen geldin yine aklıma,
Biran önce yola çıkmalı.

Bir sonraki durak kazdağları,
Buz gibi sularda ayakları,
Kuş sesleriyle beyni yıkanmalı.
Arabayı bırakıp dağlara tırmanmalı.
Şırıl şırıl akan nehir,
Kuş sesleri,
Bir de serin yel,
Ruhumu tam burada bırakmalı.

Tam uyuyacaktım,
Yanıma bir top düştü,
Pikniğe gelmiş küçük bir kızın,
Atarken topunu sordum adını,
Sonra anladım kaçma zamanı,
Küçük kızın adı Reyhan’ dı.

Sonraki durağı Kartal yuvası,
Burda kalırım artık bu gece,
İzlerim gün batışını,
Belki unuturum kendimi,
Batan gün ile.

Gün doğdu,
Uyumuşum uzun zaman sonra huzur ile,
Sonra sen geldin aklıma aşk ile,
Vazgeçtim sonra kendimden kaçmaktan,
Aslında kaçtığım sendin,
Kaçtığım sen, özlediğim sen,
Dönmeye karar verdim daha Yakıt varken.