0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
686
Okunma
Adam bir ömür geçirdi dairede
Senelerce kadın erkek
Girip çıktılar odasına
Gülümsemelerinden, parfümlerinden ve yüzlerinden
Ne kalırdıysa içerde bilirdi ki samimiyetsiz
Pencereyi açıp yolcu ederdi her seferinde
Bir yaz günüydü...
Pencereleri açık bıraktı
Odasından son kez ayrıldı.
Kravatı gevşek, ceketi omzunda
Öteki elinde uğurlama sepeti
Biliyordu işte... İçinde tek bir kalp yoktu
Bıraktı sepeti köşe başı dilencisine
Dünya gözünde bir tiyatro sahnesiydi
Kendisini ayırmadı elbette
Zamanın dünyasına söylendi: hepimiz birer oyuncuyuz!
Yanaklarında utanç çiçeğinden yansıyan kızartı
Karıştı kalabalığa…
M. Talât Uzunyaylalı
5.0
100% (4)