Yıllar sonra aklıma düşünce o gözlerin,
İçimden varıp sana nasılsın demek geldi.
Sen kırık bir plakta saklı kalan bir şarkı,
Sen içli bir bestede fasılsın demek geldi.

Sitem ettim yeniden mazi denen hasmıma.
Yan yana gelememiş sırlı ismin ismime.
Rastladım senin ile gülen o son resmime,
Al senin duvarında asılsın demek geldi.

Buluşunca vuslatta kavuşunca can cana,
Seyr-i alem içinde doyar mı gözüm sana?
Bir çığlık ki koparıp avaz avaz her yana,
Varsın şu yorgun sesim kısılsın demek geldi.

Baş harflerimiz hâlâ ağaçlara kazılı.
Bu hasret dinmek bilmez yaradan da azılı.
Ben gönül meclisinde ismi yedek yazılı,
Sen ise can özümde asilsin demek geldi.

Günden güne artıyor gözyaşımın debisi.
Beyhude sevdaların olduk ağır abisi.
Mesut’um şu zamanda kaldı mı sen gibisi?
Nesli tükenen en son nesilsin demek geldi.

Mesut ALTUNKAYNAK