Kurtulmak istedikçe, bataklığa saplandım,
Düşmüşüm bir çıkmaza, geri gelemiyorum.
Zevk, sefadan sıyrıldım, acılarla kaplandım,
Sözünden duranları artık bulamıyorum.

Zifiri bir karanlık, bütün ortalık duman,
Zorluklara direndim, ezildim kimi zaman,
Dik durmaya çalıştım, zalim vermedi aman,
Çilem ne zaman dolar, onu bilemiyorum.

Damla, damla biriktim, bir türlü taşamadım,
Büyük engeller çıktı, onu da aşamadım,
Kolay hayat vardı da; bir ben mi yaşamadım?
İçimden gele, gele bir gün gülemiyorum.

Kimileri yıpranmış, kimisi palazlanmış,
Yoksul iş güç peşinde, varlıklılar nazlanmış,
Dengeler çok bozulmuş, son zamanda hızlanmış,
Sinemde bir ağırlık, nefes alamıyorum.

Yüreğimin yangını yüzümde iz bırakmış,
Mutluluk ele yakın, banaysa çok ırakmış,
Bozulup gitmiş düzen; kim usta, kim çırakmış?
Hafızamı boşaltıp, kolay silemiyorum.


Sabri Koca