Hangi aşkın asasısın?
Hangi yalnızlığın tevekkülünde saklısın?
Dertop olmuş bedenini es geç önce
Açlığına sarhoş bir yenilgi olma
İhtimamla seni yerenlerden uzak dur
Asılı kaldığın hangi nazenin rüyadır senin belini büken?
Garbında ömrün sefasını süremediğin evren
Başına buyruk bir rüzgârsın madem
Direncine sadık kal meltemin
Manen zenginsen gerisini görmeden de yaşamanın meali
Elbet endamlı ruhunda saklı tevazu
Varsın kılıksız olsun yalnızlığın esvabı

Göğün menşei bir yıldızsan asla kayma
Yerde açan bir çiçeksen hiç uğruna solma
Haletiruhiyende saklı ne varsa sal gitsin
Alındığın iklimlerden değilsin madem
Matemin örgüsünde koru benliğini
Beti benzi atanlardan da olma
İçinde serpilen güllerden al rengini

Rakımı uludur aşkın
Manivelası hasretin
Yâd ettiğin dününden kalan üç beş iz
Gizine de sadık kaldığın sırları dostlarının
Sır küpü ol ya da olma
Serlerinden dem vur
Sahibesi olduğun bedenin ve alnının teri
İnzivada geçse de ömür
Katıksız sevmekten vazgeçme

Hicabını unut dünün
Aşkın rahlesine seril nasıl ki öncende kördüğüm
Kayıplarının ardından dökme yaşını
Yasına sahip çıkanı çok sev
Sevecen yüreklerden esen yelde soluksuz kalsan da
Vazgeçme.

Hüviyetin insandır
Manen zengin hasret bildiğin en sevdiklerin
Bir de saklı tutulası cennetin
İçinden geçenleri sunduğun Rabbin
Dış âlemi seyretmekten de vazgeç bir an evvel
Yola koyduğun olsun ruhundaki dingin iç âlem
Yoldan çıkanlara aldırış etme hani
Hatta uzat elini kavra sahipsiz yüreklerini
Elbet Allah rızası için yaşadığın saklıdır kayıtlarda
Her şeyin senin de malikin nasıl ki O ve O’ndan gelene saygın
İşte ibaresidir haysiyetinin
İşte ifasıdır sessizce seven yüreğinin

Gizemini tek çözen bilen yine O
Kayıtsız şartsız teslim olduğun nasıl ki vuku bulan
Bir ayraç bil içinde saklandığın bedeni
Ve temiz tut ruhunu da gövdeni de
Alnının akıyla yaşamanın meali
Elbet vicdanında saklıdır
Her başını yasladığında
Büründüğün zenginlik yoktur kimsede

Değişme sakın asaletini, dünyanın gereksiz zenginlikleri ile
O ki; seni senden iyi bilen
O ki kâinatın döngüsünde koruyucun
Sanrılarını unuttuğun o zengin iç âlem
Kasvetin örtüsünü savur uzağa
Düşmeden de dünyada saklı herhangi bir tuzağa
Sabrınla şükrünle aidiyet duygunun tefsiri
Sensin seni sende kılan bu aşkın öncüsü
Özlemin dinecektir anbean yaklaştıkça Rabbine

Ayrı düştüğün dünyanın gizil kuvveti
Sandığında saklıdır rahmet
Sanmadığını da unut gitsin bir an evvel
Uyruğu aşkın salındığın şu âlem
Semada saklı varlığı bilinmezin
En çok da şerh düşülesi iki âlemde de aziz olmalı insan
Elbet hâkimiyeti emsalsiz maneviyatın…