Dalarım her akşam
Albümlerin sararmış resimlerine.
Sen sakın ağlama
Unut en acı yaşam savaşımızı boş ver
Bir daha doğmaz üzerine o güneş
Mazide bıraktığımız dünlerimizin.
Bu ayrılığın günahını yükleme bana ...
Sen istedin ansızın çekip gitmeyi
Ama elveda demesin sevecen dudakların
Yine de umutla bekliyorum dönmeni bil ki .

Ben hiç vazgeçmedim gözlerinden
Susuyorum artık tüm sözcüklere
Susmuşluğun sonsuz evreninde
Seni beklemek için, aşkım için susuyorum
Ellerini tutmak için ; seni yeniden bulacak
Seni yeniden bekleyip kavuşacak
Seni yeniden yazacağım hiç usanmadan !

Romanlardan renkliydi hayallerimiz
Mektuplarda kalırdı kutup rengi düşüncelerimiz.
Ben seni severdim ; çiçekler gülerdi, gülerdi böcekler
Şiir bahçelerime bahar gelirdi
Kalbimde Fırat kadardı aşkın !
Sonra aramıza kan rengi ayrılıklar girdi
N’olur bir şey sorma bana artık
İkimizinde kaderine ayrılık yağmurları yağdı...

Mavi bir gül’dün, pembe güneştin sabahlarımda
Aşardım tüm engelleri,sana koşardım.
Şimdi bir Sonbahar acılığı duygularımda
Sende duy nasıl tükendiğimi
Her sabah ve akşam
Nasıl gözlerime yüklenmiş gecelerim
Anla ne olur beni artık !
Tüm şarkılar senden gelir.
Bir başımayım yalnız ve öksüz
Şimdi gecelerin ortasında yazıyorum
Gözlerimde anka kuşları kanat çırpıyor
Seni arıyorum ...
Mektuplarının sırlarında .

Günay Koçak 26/04/2022