NEFES

Yalan oldum diyerek üzülmek var mı öyle?
Yar seni isnisnasız her anıma koydum ben.
Akıbeti olmayan aşk denen muammada,
Nefes denen çift hece bir tanıma koydum ben.

Yalan dünya üstünde hiçbir çıkar gütmeden.
Gizli gizli yanarken bir an olsun tütmeden.
Yorgun yıllara inat tükenmeden, bitmeden,
Tek varlığım bir kuru şu canıma koydum ben.

Sen bana, canım ise en yüceye emanet.
Gönülde emanete olur mu hiç ihanet?
Adıma sabır dedim, soyadıma metanet;
Tertemiz taşıdığım ak sanıma koydum ben.

Can yandı sen yüzünden yanar tabi can dedim.
Gidişine karanlık, dönüşüne tan dedim.
Katlime ferman ettin, emri veren han dedim.
Ruhumda damla damla al kanıma koydum ben.

Mesut’um geçiyormuş geçmez dediğim zaman.
İlaç diyor tabipler yara bildiğim zaman.
Açıp bakarsın artık sana geldiğim zaman.
Kapısında kırk mühür sol yanıma koydum ben.

Mesut ALTUNKAYNAK