Yalnızlığımı gecelerin sırrına bıraktım
Kimsesizim ayrılık sokaklarının içinde.
Baharı taşısa da şu gözlerim
Hala karlar yağıyor sessizce içime, üşüyorum
Gölgen dolaşıyor her bir yanımda
Yalnızlığımı seninle paylaşıyorum olmasan da ...
Ruhumun içinde sen, bedenimde sen
Gözlermde bakan aşkındır bilsen.

Eylül’ün içli sesinde aradım hatıralarımı
Ah ! yüreğimi ateşleyen hangi mevsim
Sonbahar’mı bana benzedi, ben mi ona ?
Kaç gece yazdım adını, kaç kalem tükettim.
Yine de yazıyor; kalem dursa, parmaklarım durmuyor.
Uçurum uçurum içimdeki yokluğun
Ruhumun içinde sen, kalbimde sen
Gözlerimde bakan aşkındır bilsen.

Gel !
Yeniden güneş doğsun dünyamıza
Isıtsın tüm hücrelerimizi.
Kuşlar şarkılar söylesin yine penceremizde
Leylaklar dizelim vazoda, her köşemize gel !
Türkülerini dinleyelim sevdiğimiz dillerin ...
Söyle... söyle Gülümm, biz ne zaman güleriz ?
Seni bir hücrede, beni hasretinde unuttular
Bu sebeptendir kanlı göz yaşlarım akıyor pınarlar gibi.
Gel ! gel de !
Terketme muhacir yalnızlığımda beni ...


Günay Koçak 19 / 04 / 2022