Mükemmel yaratmış insanı Mevlam
Milyonlarca nimeti ihsan ederek
Akıl ile fikir ile donatmış
Doğru yolu kendin bul diyerek

Bir anlık sağlık değer bütün Dünyaya
Hangi varlık, sıhhat kadar önemli
Gaflet uykusuna dalıp uyanmayana
Bunca delille rağmen, ne denmeli

Yürümek, düşünmek, konuşmak
Ne büyük bir nimet ne büyük bir vergi
İnsanı diğer canlılardan ayıran özellik
Mutlak bir algı, mutlak bir sevgi

İnsan, insanlıktan çıkınca
En büyük vahşi, en büyük canavar
Bünyesinde o kadar kötülük oluşur ki
Hangi kötülükten bahsetsen hepsi var

Kâmil insan; akıl, fikir, irfan sahibi
Bu meziyetlerin daha iyisi yok ki istesin
Bilir ki yaşantısı, amelinin karşılığı
İlahi adalette eksiklik yok ki itiraz etsin

Ey gafil insan, aciz insan, biçare insan
Sen, senden istenilenin neresindesin
Hangi hilenin hangi oyunun hangi yalanın
Batağına girmiş de debelenmektesin

Ekmeli mahlukat isen, eşrefi mahlukat ol
Beşeriyetten çıkıp, insanlığa yüksel
Bu dünyada çalışıp, kazanmazsan
Ahiretinde olmaz ki seni yücelten eser

Hiçbir iyiliğin, kötülüğün kaybolmadığı
Bir aleme doğru yolculuk yapmaktasın
Seni bekleyen son menziline
Ramak kalan, bir yerde durmaktasın

Bitti Dünyadaki hapis hayatın
Farklı bir şafak ile uyanacaksın
Yaptıklarının değerlendirildiği
Mahkeme-i Kübra’da yargılanacaksın

Artık Dünya bomboş, insandan arındırılmış
İyiliğin de kötülüğün de kökleri kazınmış
Ey bu dünyada yaşayan, insan oğulları
Hepimizin imtihanı buraya kadarmış

15.04.2022-Ankara