DÖNDÜĞÜ GÜN
(Çok ayaklı çok uyaklı bir şiir )

Ne dağlarda duman kalır ne de boz bulutlar ağlar,
Dilimizde eyvah`ımız kahkahaya döndüğü gün.
Ne bağlarda güman kalır ne de az umutlar ağlar,
Yolumuzda sabah`ımız şavk-ı ay`a döndüğü gün.

Bulağına kandığım yar beni sana gizlemişim,
Telegine bindigim yar canı ten`e sözlemişim,
Yolağına konduğum yar seni yine özlemişim,
Gönlümüzde siyah`ımız mehlika`ya döndüğü gün.

Yürüdüğümüz yollara dar ağacı kurulması,
Farıdığımız yıllara dönüp acı verilmesi,
Kuruduğumuz güllere aşk ilacı sürülmesi,
Dalımızda her ah`ımız bir sefa`ya döndüğü gün.

Gelir misin, de Aygül`üm yetiversem izlerine,
Bilir misin be Aygül`üm batıversem gözlerine,
Kalır mısın ha Aygül`üm yatıversem dizlerine,
Çölümüzde dergah`ımız şahika`ya döndüğü gün.

Başa gelip hecelerde gözler şule`yi süzecek,
Düşe gelip gecelerde Ervani deyi yazacak,
Coşa gelip nicelerde vuslat çileyi bozacak,
Telimizde segah`ımız fidayda`ya döndüğü gün.

İhsan ŞOLA (Ervani)

DEFTERİN SON YAPRAĞI KİTABIMDAN

Değerli dostlar çok uyaklı ve çok ayaklı bir şiir yazmaya çalıştım. BEĞENİLERİNİZE