YANILDIM

Gönlümdeki yarayı iyi etmek isterken,
Saymadım sayısını kaç doktora yanıldım.
Herşeye bir bir sırtım dönüp gitmek isterken,
Bihaber etrafında dönen tura yanıldım.

Kelebeğin kaderi ateşe uçuşları.
Ateşin huyu işte ışıltı saçışları.
Bakışlar başka vurur hep yara açışları.
Gözümde var gözüken o son fere yanıldım.

Görmedin sayıyorum görseydin eserini.
Duvarlara taşlara vururdun o serini.
Sözlerime kulağın tam tıkamış birini,
Umut sayarken kalktım görmez köre yanıldım.

Nasıl da keyif verdi keyifsiz her anlarım.
Olmayacak şeyleri olur sayan zanlarım.
Zannetme akıllanır gerçekleri anlarım.
Ben bu zor akıbeti göre göre yanıldım.

Mesut’um çözülmüyor bu karmaşık bilmece.
Labirent vari yönüm yürürüm gündüz gece.
Usandı kalem kağıt yazmaktan hece hece.
Kaç kere inandım da bak kaç kere yanıldım.

Mesut ALTUNKAYNAK