31
Yorum
76
Beğeni
4,9
Puan
1218
Okunma


Hasrete sürgündü aşkının rengi
Sonu görünmeyen uçurumlar gibi.
Züleyha rengi bir akşam
Göremediğin, gönül gözümdeki
Sır dolu bir ay’a giriyor zaman
Ay, hilal’e dönüyor, işte ... ?
Sabır oruçları bekleniyor semadan
Nabız nabız Allah diyor !
Dilim suskun, damağımda zikrediyor.
Gelişin bayram mı ? gelişin ne zaman ?
Hasrete sürgün mü aşkının rengi.
Hasretinin ateşinde kaldı yorgun yüreğim
Bitiremiyorum ümitlerimi,bitirmeye çalışan
Bir iblis sürüsünün inadına.
Gözlerim hasretini döküyor akşamlara
Bir kıyamet ki içimdeki yokluğun
Ağlasam dinmiyor gönül penceremde yağmurlar
Bir şarkı söylesem ; yıkılıyor taşlar duvarlar.
Öyle çok bekledim ki ben seni
Bitirmedim içimdeki gök kuşağı aşkının rengini.
Uzadıkça uzuyor gurbet
Gel artık ömrümün Güz Çiçeği ...
Tüm kuşlar azadolsun göğümden
Güneş’le ısınsın üşüyen ellerim
Kucaklaşsın Güneş’le...
Yansa da ateşinden, yandırsan da
Aşkının tüm rengine bürünsün
Ruhum, bedenim, eserin.
Allah’ım ! yeni hilalin hatrına
Bir vuslat ver, bin müjde
Gözlerime renklerden bir demet bağışla...
*
Günay Koçak 2.4.2022
Çok çok teşekkür ediyorum seçki kuruluna ve şiirime değer verip beğenen arkadaşlarıma.
Şu an gördüm, bana süpriz oldu.
Saygılar sevgiler efendim...
5.0
96% (46)
4.0
2% (1)
1.0
2% (1)