Zulmet ağır gelir ışıyan yüreğe
Yere serme başını öyle
Güneşi katledemezler
Kilit vuramazlar göğe
Endişe etme
Sal şimdi uçurtmanı bulutsuz semaya
Savur saçlarını sonra
Rüzgara bağla türkülerini
Diyardan diyara yolla
Zulmet ağır gelir ışıyan yüreğe
Dik tut mağrur başını
Dahi ah etme hiçbir çiçeğe

Gecelerin koynunu mesken tutma
Pas tutan yüreğini göm ellerinle toprağa
Şımartmaya bak bağının güllerini
Kaldır artık karanlığa inen tüllerini
Kısılan bakışlar arasında yükselsin güneş
Bütün solgun camlar tutuşsun
Kan yürüsün yüzüne
Cemreler düşsün buz tutan diline
Ve yusufçuklar tünesin heybetine
Gecelerin koynunu mesken tutma
Dik tut mağrur başını
Dahi ah etme hiçbir çiçeğe

Kararan yüzleri doldurma gönül matarana
Can verdiğin bahçeleri öksüz bırakma ardında
Cıvıltıların patlamazsa dal uçlarında
Maziye karıl bütün ihtişamınla
Yorgun bir uykudur artık sevdan
Doğ taze güneşle birlikte
Arala ellerinle zamanı
Asra mührünü vuran muştularla uyan
Tebessümlerini sun bahara
Cülusun olsun
Kıvrılsın peşin sıra şehzadeler
Nazarlarınla raks etsin aşinan
Ki bunca letafete cümle güller perişan
Kararan yüzleri doldurma gönül matarana
Zulmetme bir an göze kirpiğe
Dik tut mağrur başını
Dahi ah etme hiçbir çiçeğe