Efendimizin (sav) bir kedisi vardı.
Bunlardan biri Müezzaydı.
Şereflendiren ve izzetli anlamındaydı.


Müezza çok uyur Peygamberim ona kıyamazdı.
Hırkanın üzerinde uyur yerinden ayrılmazdı.


Hırkasının ucunu kesmiş uyanmasın diye.
Efendimiz (sav) mescitden dönünce
Müezza eğilmiş onun önünde....


Mübarek eliyle sırtını okşamış.
Kedilerin sırt üstü düşmemesinin sebebi bunda saklıymış.
.....

Abdest alma suyundan Müezza bu sudan içermiş
Efendimiz onu hiç incitip ürkütmezmiş....

....
O sudan tekrar abdest alır kullanırmış.
Kediler temiz ağza sahip diyerek hayvan haklarını anlatmış..
..........

Benim tekir kedim var .
Hiç yerinde duramaz oynar
Seccade serilince maneviyatla dolar.
Kedim diye sevince patisiyle Müezza’yı selamlar.
...

Kediler nankör değil dosttur.
Yaşadığı yere yağdırır huzur
İnsanı olumsuzluktan korur .
....
..
Benim dostum
Biricik kedim kekiğim verir hep huzur.....

Meryem Karapınar