Dalgalı bir denizde, limanı kayıp,
Kırık bir tekne gibiyim.
Alıp başımı gitmek istesem;
Bu şehir üstüme çöker.
Anlatamam derdimi.
Anlayamaz kimse..

Bilmez ki, geceler uykusuzluğumu.
Sensizliğimi..
Şu sol yanım,
Sol yanım benim.
Öyle boş ki, gittin gideli.
Soğuyan deniz de batan güneşim,
Ufukta üşür..

Terk edilmiş bir liman gibiyim.
Öyle sessiz,
Öyle kimsesizim ki;
Tanrının ödülü geri aldığı yerde,
Çiçekleri kurumuş bir dal gibiyim.
Baharlara küsmüş,
Gülünü terk etmiş bülbül gibiyim..

Gönül defterim bomboş.
Sayfa sayfa çevirdiğim günlerim de,
Yürek parem sensiz.
Bir tebessüm,
O gülüşün gözlerinde..
Gündüzlerim oluyordu, bilsen.
Şimdi gecelerdeyim yar.
Şimdi burada,
Denizlere küsmüş martı gibiyim.

Kulağıma eğil,
Yine eskisi gibi..
Gönlüme teselli fısıltıların,
Güney rüzgarları vursun üşümüşlüğüme.
Mutluluğumuz an meselesi.
Anlatabilirsem derdimi.
Beni anladığın gün ..
Limana yanaşır gemiler.
Liman şenlenir gelişinle sevgili.
Dalgasını dindirir deniz,
Tamircisini bekleyen kırık teknem,
Kıyıya vurur..

Sevgine muhtaç, yüreğime gel.
Baharı yeniden getir,
Ellerinle,
Tut yalnızlığımdan.
Bırakma bu şehirde sensiz.
Buluştuğumuz geceler şad olsun.
Sabahlar ister olsun, ister olmasın.
Sen yanımda ol,
Tanrı ödülünü versin yeniden.
*
———Haydar ATA—