Ne seni bıraktım,
Ne yüreğimi sensiz.
Zalimin zulmüne direndigim kadar.

Ne sevdan tükendi, ne aşkın ateşi.
Ormanlar gibiyim, rüzgara har içinde.
En çok da gelmeyişin, kan ter içinde,
Sabahları olmayışındır, yapayalnız..

Gençliğimin,
Bitimsiz sevdalarinda savruldum.
Ne Başak verdi, sarı buğday.
Ne harman oldum, tahıl ambarlarına.
Baharı bekledim, yaz geldi geçti .
Hazan vurdu goncalarımı..

Gençliğimin,
En olunmaz uçurumlarinda, sevdim seni..
Hiç mi hiç, ödünsüz sevdim seni.
Kanayan yüreğimde,
Bitmeyen bir umut.
Mevsim, karakışa dönse de sensiz..

Ceviz yaprağından ayrıldı.
Çınar, ihtişamini kaybetti bugün.
Ayva sarardi, soldu dalında.
Anladım.
Sevdalarinda savruldu gençliğim.
Gitti,
Bir olunmaz diyarlara.
Ya sen.
Hangi yaban eldesin.
Bilinmez diyarlarda ..

Seni, yüreğime yazdım.
Seni, bitimsiz aşkım diye;
Şiirlerimde,
Sonsuz kelimelerin anlamında, buldum.

Can parem,
Hala, İlk sevdiğim gibisin.
Şimdi nasılsın, nerelerdesin, bilmem ki;
Sadece bana kalan,
Mavi gözlerin ve bir de sarı kazağın kaldı,
Gözümde sen..

Senin sevdan yalan,
Bilirim..
Şiirlerimde, gerçek.
Yüreğimde hep var olacaksın..
*

----------------Haydar ATA --