seni. sarınca anlıyorsun bitişiğindeki sesleri
sesleri ve boğazındaki düğümlerin bedeninle barışık olduğunu
hayat insanları bir yere koymaktan ibaret
olmamalı
üzülme Marthacığım
umutsuz nevalem
içli böreğim
seni sevmeyi kiraz ağacından öğrenecek herkes
sakin bırak konya ovası yüreğini
ankara gibi içine kapanmak yok bundan sonra
akdenize bırak kendini
sıcacık düşün ve hükmet yüzüne
yüzünde karagölün söğütleri yetişsin
alacalı



seni anlatmaya yetmiyor zaman
o yüzden yarım saatlik bir yolculuğun içinde sıkıştırılmış bir köy düşlemiştim senin için
ama olmadı
kalbim buna müsaade etmiyor
kalbim küçük küçük notlar alıyor
minik bir yayla dönüşü
serin serin yazıyorum
havada buluta benzer bir şey
fikrimde yağmur kokusu
bağrımda bir balkon sefası




üzülme Martha
üzülme portakal çiçeğim
bizi hiç ama hiç anlamayacaklar


.