Öyküler diziyorum gecenin kadife tenine
Ölmezliğin şaibeli yolunda saklı dikenleri
İçimde açmayı erteleyen gülün teselli bulduğu
Yarım kalmış hayatların mühürlü dudakları
Kerevete çıkan masal kahramanları
Yitik nefesimde saklı unutulmuşluğun çizelgesi
Hazanı erteleyen yaz güneşi
Yazmamı emreden Rabbin tecelli ettiği
Şiiri omuzladığım
Fukara imgelerden kendime cennetler inşa ettiğim
Gecenin kaçıncı saati ise asılı
Kaldığım oysaki
Yaşadığım dünyanın bana yaşattığı cehennemi
Çoktan kabullendim.

Mısralarım kanamalı bu gün
Kanayan parmağım az evvel şiirin kesiği
İçimde demlenirken acılar
Yitimin vuku bulduğu
Gün bitiminde soyut bir rahle
Hâsıl olan hüznümü donuk bir karede saklı tutan
Zaman ve mekândan
Uzak boyutsuzluğumu tescil eden evrene göndermem

Ne çok evre b/ölündüğüm
Ne çok dikte buyur edildiğim
Nazenin bir gonca olmanın meali
Geçerken şiirlerden yolum
Bazense anlatamadıklarımın gölgesinde
Saçımı başımı yolduğum.

Oysaki dikenli yol bilmezdim hayatı
Önceme sadık çocuk kalbimle
İnandığım güvendiğim insanların hatırına
Baş koyduğum doğruların tutuştuğu o orman yolunda
Fideler diktiğim
Devasa çınarların gölgesine sığındığım
Başımı yasladığımsa illa ki ilkelerim
Ses etmeden sevdiğim kadar
Yalnızlığın içimde kalan ukdesi
Zindanlarda geçse ömür ne ki?
Sevemedikten sonra insan kendini.

Öyle ya; mızrabım kırık o günden beri
Hani sataştığım iklim içimde saklı
Bazen ikilem yüklü mizacımı
Daldırdığım kuyu
Nasıl ki vazgeçmez huylu huyundan
Uykulu gözlerimden damlayan fısıltılar kadar
Kambersiz düğün olmaz misali
Kalemim nasıl ki sağdıcım
Nasıl ki yürekte saklıdır mizacım
Sevginin coğrafyası
Semazen eteklerinde coşkumun
Nasıl ki yılmaz ruhuyum
Tutulan nutkumu sonlandırıp da şiirlere sarıldığım

İmbat geceleri çağırır uzaktan
İmdat çığlığıdır şiirin
Tüm sessizliği ve yalnızlığı sonlandıran
Miladi takvimde saklı doğum tarihim
Hicri takvimin de izinde
Üç ayların nezdinde
Karambole gitmiş olsa da ömür
Hizaya gelmediğim kadar
Elbet sadık olduğum kader

İlla ki adımı mimler zamanın dolgusu hasbelkader
İstifli sözcüklerden ördüğüm gecenin karanlık siması
Aydınlık kılandır zikir ve fikir
Nasıl ki bir araya gelir
Derviş misali adımladığım ömür
Asla da dinmez içimde akan coşkulu nehir
O halde müdavimi olduğum bunca şiir
İşte sarmalında sevginin şiar
Edindiğim güzelliklerin izini sürer de sürerim
Mademki gecedir teftiş eden
Yıldızlar saçan gözlerime bir baksan nasıl da yeter
İçimin dilemması
Bazense yalnızlığın kulak tırmalayan sınırsız acısı
Öpüp de başıma koyduğum nimet kadar
Sadık olduğum iç sesim ve yoluna baş koyduğum Rabbim
Bir içimlik addedilmesin asla yazdıklarım
Yoksa nasıl dinerdi yaşarken yaşatılan kabir azabım?

Bilinmez derinlerin meali
Bense demlendikçe şiirlerin dilinde
Tercümanı olduğum yürek iklimim
Yeter ki huzur bulsun günün birinde