öyle değil midir gerçekten
üstelik sadece yapraklar mı uçar sonbaharda
şehirlerde uçup gider o koca cüsseleriyle
yalçın dağlarda
ıssız çöller
denizlerde

yaşamaya devam ederler
birer hatıra olarak
yoklayarak zihnimizi
zaman
zaman

renklerde uçup gider
kırmızı , beyaz , sarı, mavi
birbirinden farklı çiçeklerde
bahçemizden yada balkonumuzdan
aydınlık köşelerden hercai menekşelerde
insanlarda gider
geride hatıralar bırakıp

renkleri solmuş fotoğraf karelerinden
o sıcak tebessümlerde kanatlanıp gider
birer birer
hüzünlü bir karedir artık onlar
önceki zamanlardan
uzatılan bir el
bir bakış
bir gülüş

Allah’a inandığımız için
ölümden hiç korkmayız
lakin yokluğumuz
bir garibin boynunu büker diye
tedirgin oluruz bazen
ölüm yeniden dirilmektir aslında
hasret beslemektir
uzun kışlar boyunca
güneş gibi kıpkızıl
sıcacık

nasıl aşık olduğumuzu
neden sevdiğimizi anlatırız çoğu kez
ki nasıl sevdiğimiz anlaşılsın
bilinsin diye kimi sevdiğimizi.
israf ettiğimiz yılların üzüntüsünü yaşarız
yitik bir ömrün muhasebesini yaparız
oturduğumuz yerde öylece
ışığı kör
uzun gecelerce

yitik heyecanları
kırık umutları
buruk acıları konuşuruz
abartırız
peşine düştüğümüz hayalleri
boğuştuğumuz binlerce duygu
küçük bir şelale gibi çağıldar
akar durur

bazen çiçek işte der geçeriz
ufacık bir saksıda
sadece suyla nasıl hayat bulup büyüdüğüne
şaşarız…
güzün bahara nasıl dönüştüğüne
öylesi
bir memleket türküsü paylaşır dudaklarımız
anlatır nasıl sevdiğimizi
üstümüze çullanır kederin bin bir türlüsü

o vakit
çınar ağaçlarıyla gölgelenmiş
uğuldayan bir fırtına çıkar üstümüzde
güvenli bir limana sığınırcasına
arkamıza yaslanıp gözlerimizi kapatırız
incecikten bir su sesi gelir kulağımıza
suyun rahatlatan serinliğine bırakırız
kendimizi

içimizde bir ferahlık hissi
içimizde belli belirsiz
bir mahcubiyet
bir pişmanlık

dallarımızdan serçeler havalanır
hafif yaz rüzgarı eser
yapraklarımızın ahenkli sesleri yayılır havaya
latif bir musiki gibi
yaz gibi işte
biraz savruk biraz uçarı
tatlı tatlı akar nehrimizin suyu
gece alacasında
uzaklara

herkes için günün sonu değildir
gece
aslında kimileri için
bir başlangıçtır

redfer