Sesinden bile galip gelmişti ona
Öylesine yabancı titriyordu ki özlemle bekledikleri
Felsefeye bile kat atacak kadar güvenliydi bildiklerinde
Arzular eşiğinde bir film sahnesine can veren irkilmeler gibi
Buseler arasında duyularını ölçen kadınlarla erkekler rızasıyla
Öyle beklentiler içerirdi söylevlerde
“Orduya gireli daha bir yıl bile olmadı” derdi
Kanını çekerdi öfkeyle duyularını ölçerdi
Şunun şurasında akıllı bir subaydı
Savaş filmlerinde acıyı yaşarken bile anasına düşman bakışlarında
Ağlardı hep anası “evlatları ya sağlam değilse” derlerdi
Subay yakışıklılığında
İyi niyet ardında koşarken bir filmden alınan başka bir film şeridinde
Gayretli ve uğurlu bir esinlenmeyle
Sadece aşka buruk bilekler ölçüsüyle
Ömür onu sonsuzluğunda yokladığında
Bayrak bile bulunamadı saracak
Tek farklı yaşatılan bir kameraya sarılan bir erkek ve topraktı
Ne vardı sanki mezara sorulacak
O mektuplarında aşkları yaşatan bir subaydı
Tek şiirde buydu belki de
İnsan doyumsuzluğunda ömründe kat arayan bir imgeydi
Onur nazarında yaşamayı bilenler mimarisinde.