Gün geldi,
Ressam oldum,
Seni işledim tuvalime,
Saçlarının sarısı,
Köyümün burçaklarından,
Gözlerinin mavisi,
Yüreğim kadar büyük gökyüzünden...


Gün geldi,
Eskici oldum,
Kapı önüne bırakılan,
Eski aşkları topladım,
Ve onları ümitsizlere satarken,
Hep ağladım..
Günahıma mendil açtığımda,
Uçurum kenarları bana yar oldu,
Senin güzelliğin zulümmüş bana,
Ve yokluğun ölüm...


Gün geldi,
Gurbet oldum,
Dönülmez yolların sahibi,
Çıkılmaz çilelerin dervişi,
Unutulan şehirlerin bekleyeni..
Bir bavul uzaklığında sevdiğim,
Hazanı çok sevdi,
Belli ki daha da sevecek yüreğim...


Gün geldi,
Irmak oldum,
Nereye istersem,
Oraya aktım,
Uzak diyarlarda,
Beni denize kavuşturan..
Sebebi sorulmayan sevdamdı,
Beni böylesine coşturan...


Gün geldi,
Şair oldum,
Kırmızı kalemle üzerine,
Çizgi atıp sevdanın,
Ayrılık şiirlerini,
En güzel ben yazar oldum,
Kalemler tükettim satırların arasında,
Gözlerimin anlatamadığını,
Sözlerim anlatır oldu,
Yarım bıraktığımız şarkıyı,
Hala bitiremedim biliyor musun?
Sevdiğin mızıkayı çalıyorum,
Bilmem oralardan duyuyor musun?..