Kırk katır ölüm tiyatrosu
Oynanıyor üzerimde
İçim sefkatle anarken seni
Allahım’sı görüş söyle
Sök kalbime kendini artık
Buzdan şeytana atıflan
Ateşte gözüm
Suda sakalım aşkla görünse de
Hamse hamse ölüm toplarından
Sökül arkandan
Ne verdin ki istiyorsun
pisliğini temizlemeye yok
Toprak altında kalıyor yüreğin
Yeşilime dokun sen de
Orucundan yakın/ma
Yol uzakta iken sözlerim
Aklında bir lafız tut
Seni bana getiren
İsmim hayvanla söylenir
Hoş lafından kış kış
Hastayım
Kalbimin ortasında
bir Yasin’i oku/ma
Ne olursun uzatma ismimi
Bozukken suratı
Bir bir birer birer aşkında
Öldüm ateşine
Dairemde allak bullak adn cennetin
Deliğinden mi kestin
çocuk gördüğün istiklali

Bir lafız söyle ölelim
Bir elma soy yiyelim
Bir dünya söyle yasayalım
Elim dilinde iken
Ne güzel ağlamak
Senin içun da

Dağlardayım
suyum ar
Yüzüm ekşi olsun
Gün/eşim kopuk
Inmesin
Bir fileyle
Seni resmediyorum
Arafında bir film şeridiylen
Hayatımda gördüğüm
En büyük söylemimi söyluyorum
Mor yüzlü bir harita söyle bana
Seni ol’up ol’up
Yasamalıyım
asker yüzlü yalana karışmasın diye
Seni seviyorum...

Düşümde herkül
seni bana verene
Köyümün cebelitarık ahırlarında
Uyukluyorum kendimi..
Astral seyahatlarla

Gezgin imgeler