Ciğerimi dağlayan gönlümün kelâmı,
Gecemin kameri,gözümün makâmı yâr...
Günleri uyutmuş fikri fermânım,
İçimin içinde nimet derdi dermânım.

Gönlüm bir hoşluk umuyor inkâr edemem,
Bir dilekte sırr-ı lâl hicrânı incitmem.
Şifâdan bir diz ver hüzne yâren başıma,
Devâ bulmaz hastalığım can darlığı aşıma.

Adâletsiz gerçeklerin menzilindeyim,
Hayâle gelmemiş düşler ertesindeyim.
Şafağımı küçümsüyor,
Kör penceremi üşütüyor umutlar.
Tüm sorularına onca düş yazdım,
Yerde gökte bir ömür,gül kızılı ufuklar.

Çıkmazlardayım.
Göz kırpmaz nöbetlerde dile sürmeden,
Suların keyfine mırıldan yasaklarımı,
Ayazın koynunda yollarıma sermeden.
Ateşin soluklarına at saklılarımı.

Nefesinde bir şifâ bir çare bulunmaz.
Sürme gülüşlerini yarama,
Ne yazarsan ömrüme dilediğince yaz
Cana minnet,
Elinden geleni koyma ardına.

Bir ihtimal belki evveli bugünde,
Kayıp ruhum,cesedim viran hiçler hiçinde
Kırılıyor hevesim gözümde hasret,
Kesilir soluğum merhem olsan nıkmet.

Kaldırıp atarım başımı telâş etme sen,
Göçerim bu candan hiç fikrine düşmeden.
Ne yaparsan yap aklımın kalbisin,
Gönül defterimde kalem,sevmek kâtipimsin.

Meral YAĞMUR