Derin bir sızısın gözümden düşen
Tenini içtiğim akşamlar kadar
Bir nefeste yok olur hür öpücükler
Dudakların damla damla dökülür
Seni çekiyorum uçurumlardan
Kavuşamam parmaklarım bükülür

Ansızın buradan gidiveririm
Ansızın gelir ölüm ansızın

Geceyle öpüşür lir dudaklarım
Seni terk ederim sökülür düşler
Bir hayale saklı aşkın içinden
Sıyrılıp ruhumun duvarlarından
Bir ses diriltirim seni eriten,
Ömrümü alırım avuçlarından

Ansızın buradan gidiveririm
Ansızın gelir ölüm ansızın

Su parlarsa aleviyle göklerden
Biliyorum yıldırımlar çocuktur
Desen desen seni işler yağmurlar
Çiçekler rengine düşman kesilir
Birikir denizler gamzelerine
Rengi ölür suların balıkların
Devrilirken ruhuna ayaklarım

Ansızın buradan gidiveririm
Ansızın gelir ölüm ansızın

Ve zamandan geriye korkular kalır
Söylenen bir şarkı notalarında
Adına yazılmış bir mısra ya da
Süzülen dilimin kıyılarından
Aklının-kalbinin içinde büyür
Destansı düşümün ormanlarından
Savrulur yapraklar sana dökülür

Ansızın buradan gidiveririm
Ansızın gelir ölüm ansızın

Çabucak gidiyor yollar çabucak
Ve ömür sallanan yalnız salıncak
Yakarım kendimi ayaklarımdan
Gözlerime doğru seni bulurum
Sönerim aşkının köşelerinde

Ansızın buradan gidiveririm
Ansızın gelir ölüm ansızın

dilimden çığlıklar üretiyorum
kan tüküren yüzün acılarından
sana ihanetler uzatıyorum
gözleri kamaşan bebekler gibi
kısık haykırışlar getiriyorum
gözlerin, gözlerin açılmasınlar
görmesinler beni bebeklerinden
kapısı kapanmış tüm hoşçakallar
siyah perdeleri çekebilirim

Ansızın buradan gidiveririm
Ansızın gelir ölüm ansızın

Mehmet Nusret Poyraz