kendi içime çekilmiş sürgünlerdeyim
uzaklaşmaktı belki de niyetim
hoyrat zamana karşı bu bir dik duruş
sönmemiş içimde taşıyorum insanı bıkmadan

sinüsleri dolu bu dünyada
yeterince özgür acayiplikler var
acıyanlarımız gibi
acıyanlarımız söndürüyor gözümüzdeki feri
rüyaların işgalinde uykular bu yüzden
hep bir keşif halindeyiz

rüzgârın diline dolanan sayfalar uçuşuyor
hiçliğin uğultusunda
böyle bir an yaşamak da var
akıllara ziyan
ayağa takılan taşları dizmek de var

an olur ve yâr düşer aklıma okşanır yüzüm
böyle zamanlarda şiir aranılan olur
ne çok isterdim
yanmamış gemileri yürütebilmeyi
nerde dilimde konaklayan o türkü
öteberim
toparlanıyoruz hadi kalkın
aksetmeyecek artık hiçbir şey
bu yırtık perdeden
esmer değil artık gördüklerin
kelebek mutluluğu bu içtiğimiz

Vildan Poyraz Coşkun
21.12.2021