2
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
705
Okunma
Muamma
damla damla taşıyoruz yalnızlığı
soğuk suların arzulu kucağına
bir mızrak boyu kırıklıkları bile
dahası ganimet saydılar
dökülen yaşlarımdı eskiten beni
çünkü sessizdiler
ölüler kadar
vazgeçilmiyor
ne eliften ne de nefesten
ötesi muamma
kalbim sus pus yerinde
nüksedip yine sevecek
yine sevecek ki
çekilecek örtüler üzerimden
çiy taneleri gibiyim
yürek sesimdi kendime çarpan
seni, yanılsamalarınla bıraktım
soğuk kentin
kalabalık kaldırımlarında
hali hazırda bekleyen
ufaktan ufaktan sözler düşecek
gemileri yakmadığım zamana
Vildan Poyraz Coşkun
25.12.2020
5.0
100% (4)
Cevap Yaz