PEŞİN SIRA

Çocukluğum ailemden uzak geçti
Gençliğim mücadele...
Dört duvarları çok seyrettim
Baskı rejiminde aklım firar ettim.
Şimdi uçsuz ’bucak’sız koşmak istiyorum.
Çılgınca geriye bakmadan.
Ne var ki engel hayat.
İşte o hayatın zorluğundayım.

Bu meçhul beni boğuyor.
Sen sanma ki bize hava oluyor.
Çok yüklendi kahpe çark
Bir yanım özlem bir yanım sıla
Diğer bir yanım masum şeytan
İşte özüm bu ve bu asıl fark...

Dedim ya koşmak istiyorum hemde bu gece
Tüm yanlışlıklara inat
Bütün mazime
Ayyuka çıkmamış tuhaf yüzüme
Ve sana dair işlediğim tüm suçlara..
Haksızlıklarıma
Davetsiz aşklarıma
Güldürmeyen bağlarıma
Sanki bendimi yırtarcasına
Ve haykırarak;
Dünya sizin kalsın!

Salvo ağır sitemler,
Derken aranırım birde
Yoksul bir çocuk gibi!
Hiç oyuncağı olmamışcasına
Onunla konuşmamışcasına
Kendini affettirerek
O’na ağlayarak, sarılarak belki!

Öyle doldum ki sorma ey yar!
Yarınlarım sende kaldı yaram var
Birde geceden sabaha
Hastacıklı anam var.

Of! anam
Bu ne ızdırap
Sakın sen,
Senin yokluğuna bırakma beni
Terketmesin beni yarınlar
Gülsün yüzüme umutlar

Allah aşkına
Böyle olmasın.
Eğer gideceksen;
Anne beni affet ama
Sıra istemem velakin
Peşin sıra giderim
Yalnızlığa ve çaresizliğe başkaldırarak...

Ali Mirhan ALTUNEL-2009 (annemi 1 şubat 2022 de kaybettim, tüm annelerin mekanı cennet olsun)