Biriken bir düş yığınıydın:
Asılı kaldım şafağın şakağına dayalı
Vecizelerle dolu
Belki de içimin sarkıtı idi hüzün:
Depreşen bir tanı eşliğinde ağlayan yüzün.

Makul olansa sevmekti benim için
En çok da şiar edindiğim bir şairin
Nezdinde ısıtan güneş yağdıran gök kubbe
Aklımınsa firar etmek üzere olduğu bir düşten öte
Gerçektin gerekçesi olmaksızın bu aşkın
Belki de dikilesi bir kefendi içimde saklı bu yalnızlığın maruzatı.

Elem kuşlarına sordum ansızın:
Neden?
Sözcüklerim yosunsuz ve imasız
İhbar ettiğimse zulüm olmalı değil miydi ta önceden?
Afaki bir rüzgârdım
Aleni âşık ve şaşkın
Mecazi de bir firardım
Hayatın albenisini fedaisi bir güleç yüz
İçimde saklı boşluk kimine göre şık ya da rüküş.

İhbar ettiğime her saat başı:
Ne çok taşkın insan sobelerken aşkı
Ilık bir esintide saklıydı ilk adımım
İlk adım ve de:
Yıldız saçan gözlerim
Gülümsemeyi de deli gibi özlediğim.

Sakit olsun dedik diyeli
Şiirlerden kefen bezleri diktim dikeli:
Hepsi de bir beden büyük üstüme
Sevgimse imha edilesi bir gizemle
Çok gelmiş olmalı kimi insanın yüreğine.
İyi de izin almadan sevdim ben en çok seni
İtibarım sarsılacaktı madem
İfa ettiğimse bu aşkı ve yalnızlığı
Bir sancının eşiğinde
Salındığım yerküre adeta sallandığım hazanın beşiğinde.

İçimde kalan nice ukde
Sevecen bir mevsimden ötesi olmamalıydı zannımca
Zanlardan kaçtım kaçalı
Yakınlaştığım Rabbimle ve içimdeki çocukla
Şerh düşülesi ne kibir ne isyan ne de tek nida
Soluklandığım yürekte saklı bir cennet bahşedense Huda.

Sonramı sormadım.
Sustum ve yazdım.
Sessizliğimle dahi zikrim fikrim sorgulandı sorgulanalı
Külfetti meğer sevgi çoğunun nazarında
İyi de bu değil miydi evrenin sarmalı?

Takas ettiğim sözcükler
Tecrit edildiğimse evren
Teessüflerimi sunduğum kimi zaman keyfe keder
Ne de çok insan kaderini suçladığı.

Suçlandığım aşikâr
İyi de sevgi ile saklı tuttuğum bir yoldu bu bitimsiz rüzgâr
Belki hoşluk belki boşluk
Alabildiğine özgürdüm ben nasıl da bahtiyar
İndinde kozamın
Kulvarımda öncü
Dolgusu düşen hayallerimin
Yol alabildiğine uzun ve yorgun kılan.

Sinemde acı
Sindiğim değildi yolda kaldığım kadar yolcu
Sevgiydi oysa bu hanın tek sahibi
Bense hancıya sevdalı.
Yâd edilesi dünü mumla ararken
Ve işte içimde ve kıblemde saklı ne varsa
Bahşedense Yaratan
Sancılandığım şafakta doğacak günün müjdecisi alabildiği kadar.