Akşam geç yattım yine uyku tutmadı beni,
Kalbimi kaybettiğim diyarda geziyorum,
Dua edip yalvardım dileyip durdum seni,
Gezdiğimiz yerleri yeniden eziyorum.

Rahat bırakmıyor ki yüreğimdeki kurdum,
İnternete girerek biraz aradım durdum,
Görünce incitmeden hemen kapına vurdum,
Bu defa belki deyip bir sinyal seziyorum.

Çünkü lambayı yaktın çok zaman kapatmadın,
Mesaj kutuna girdim hiçbir mesaj atmadın,
Ama bekle der gibi uzun zaman yatmadın,
Umuda kapılarak bulmaca çözüyorum.

Çimendeki resmine öylece bakakaldım,
Bizim evden Hazar’a kadar hayale daldım,
Resminin üzerine gözyaşlarımı saldım,
Meğer boşu boşuna kendimi üzüyorum.

Bekleyip durdum öyle ne gelen var ne giden,
Anladım ki yeşeren umutlarım haybeden,
Hep her zamanki gibi oluyorum kaybeden,
Deyip bakıp halime kendime kızıyorum.

Durup sordum resmine akıldan mı sakarım?
Yıllardır hasretinle yüreğimi yakarım,
Dedim seni içimden deterjanla yıkarım,
Nedir senin yüzünden kendimden beziyorum.

Baktım içimde kalan bütün pılı pırtına,
Bir gemi yükü gibi yığıp verdim sırtına,
Şimdi olsan içimde yanardağdan fırtına,
Her aklıma gelende üstünü çiziyorum.