Rüzgarın sesine uyandım,
Sabahın dörtdü, yalnızım.
Yağmurlar odamın camını dövüyor,
Sanki yüreğime buzdan hançerler sallanıyor.
Yastığımın diğer köşesi harabe.
Beri tarafı yağmurlara teslim,
Hasretin tüm uvuzlarımı sarmış
Kaskatı beton yığını gibiyim.

Şimşeklerın ışıkları giriyor odama
Camlarda silüetin duruyor,
Gözlerimi kapatmaya korkuyorum,
Bu kadar yıl sonra gördüm seni.
Yıllar sonra ilk defa, gölgen duvarlarımda.
Griden siyaha çalıyor, sonra
Sonra... hic bu kadar sarmamıştım içimde şimsekleri
Ve az sonra yine göreceksem seni
Yıldırimlar düşsün bedenime.

Pencereye korkarak yürüdüm
Yatağimdan saatler sonra cesaret ettiğim gibi.
Uzattım elimi, dökülen gözyaşlarını topladım.
Toplayamadıklarım benimdi, anlıyor musun?
Yüzüme sürdüm, son öpüşlerini duyarcasına.
Yüzümde soğuk öpücüğün dokundu,
Rüzgar bir anda kesiliverdi ruhumda.
Uyandığımda sen halen bıraktığım yastıkda, melekler gibi uyurken.
Sana atan kalbimin sesini dinledim, vesselam

Sükûnet