2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
490
Okunma
Gölgelere güneş düştü,
Gelecek yok kadar acınası.
Uykular sabahın ışıklarında,
Gece uyuyanlar öldüler.
Dağlar dünki gibi, ihtişamlı
Yollar;
Yollar ayak izlerinden mahrum,
İçi geçmiş beden
Yaşayan kimse yok
Gece uyuyanlar öldüler.
Huzur, adı ile kaldı
Neredeyse intihar eşiğinde.
Züleyha`ya gökten kuş indirdiler
O, gölgesine tabii
Aklınin erişemediği dünya,
Ayakların basmadığı rüyada,
Insanların olmadığı atmosferde
Gece uyuyanlar öldüler.
Sükûnet
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz